Ο "Ελέφας" του Κώστα Βοσταντζόγλου αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο δείγμα θεατρικής γραφής στο νεοελληνικό θέατρο καθώς συνδυάζει την θεματική της ζοφερής βαρβαρότητας των ανθρώπινων σχέσεων στην απομακρυσμένη ύπαιθρο με μια εξαιρετικά τολμηρή πρόταση διαχείρισης της ελληνικής γλώσσας. Το τοπικό ιδίωμα – που μπορεί να παραπέμπει στη Θεσσαλία, τη Ρούμελη ή την Ήπειρο – συνδυάζεται με την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας ως σύμπτωμα μιας νεοελληνικής παθογένειας.

Ο "Ελέφας" είναι μία ξεκαρδιστική τραγωδία. Το τέλος του έργου έχει χαρακτηριστικά "σαιξπηρικού φινάλε" καθώς τα περισσότερα πρόσωπα πεθαίνουν δολοφονημένα, επί σκηνής. Η κάθαρση της τιμωρίας του ενόχου παραμένει από τον συγγραφέα ζήτημα εκκρεμές, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο να θεωρηθεί κάθαρση η ίδια η δολοφονία που προηγείται.

Η απόδοση μιας ακραίας εκδοχής συναισθηματικού πρωτογονισμού που συνυπάρχει με συμπεριφορές, δηλωτικές της σύγχρονης νεοελληνικής παθογένειας (ατομισμός, ρατσισμός, εξάρτηση από την τηλεοπτική εικόνα κ.ά.) είναι το έδαφος πάνω στο οποίο κινείται τόσο η σκηνική απόδοση όσο και η υποκριτική προσέγγιση.

Η δράση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο ορεινό ελληνικό χωριό. Οι ηθοποιοί συνομιλούν με τη μουσική συνδυάζοντας το θέατρο με τη μουσική performance. Επιπλέον, η παράσταση αυτή, επαναφέρει στο προσκήνιο ένα πολύ σημαντικό, αλλά καθόλου πολυπαιγμένο, νεοελληνικό έργο.

Συντελεστές:
Δραματουργική επεξεργασία–Σκηνοθεσία–Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Λεοντάρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Κατρανίδου
Οργάνωση παραγωγής: Δημοσθένης Πάνος

Παίζουν:
Μαριάννα Πουρέγκα, Σοφία Καλεμκερίδου, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω των 15 ετών.