Ο συγκινητικός και διαχρονικός ήχος της λύρας του Σωκράτη Σινόπουλου συνομιλεί με τις βιόλες ντα γκάμπα και τον φωτεινό και επιβλητικό ήχο του γαλλικού συγκροτήματος παλαιάς μουσικής L’Achéron. Με αφετηρία τη μελαγχολία που διατρέχει το έργο Lachrimæ ή "Επτά Δάκρυα" του σπουδαίου Άγγλου συνθέτη του 16ου αιώνα John Dowland και τη χαρμολύπη των βυζαντινών ήχων, οι πέντε μουσικοί διηγούνται την καθαρτική ιστορία της μεταμόρφωσης από το σκοτάδι στο φως και της μετάβασης από το θρήνο στη γιορτή. 

Η Κωνσταντινουπολίτικη λύρα και η βιόλα ντα γκάμπα είναι όργανα που εκφράζουν κατ’ εξοχήν τη μελαγχολία και τη νοσταλγία. Κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής της ιστορίας τους, τα δύο όργανα χρησιμοποιήθηκαν για να εκφράσουν αυτά τα συναισθήματα, αυτή την κατάσταση ψυχής. 

Ο Σωκράτης Σινόπουλος, με τον πολύ ιδιαίτερο τρόπο της ερμηνείας του, αναλαμβάνει με τη λύρα του το ρόλο της πρώτης φωνής στο πεντάφωνο έργο του John Dowland. Ο συνδυασμός μάλιστα αυτών των μουσικών οργάνων, της λύρας με τις βιόλες ντα γκάμπα, πραγματοποιείται για πρώτη φορά και ο Σινόπουλος κομίζει σε αυτή την πρωτότυπη συνεργασία την ηχώ των μουσικών τρόπων της ανατολής και των βυζαντινών ήχων. 

Συνεργασία: Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης

Στο πλαίσιο των 54ων Δημητρίων.