Πρόκειται για ένα ολοκαίνουργιο θεατρικό έργο του συγγραφέα Γιώργου Α. Χριστοδούλου, με θέμα την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Βερύκιου.

Πρωταγωνιστούν δύο πρόσωπα, ο Στέργιος Καραγιαννίδης (εθελοντής στρατιώτης στην Μικρασιατική εκστρατεία) και η Άσλει Κερέμ (η Μοίρα), ενώ ο χώρος που διαδραματίζεται είναι ένα ψυχιατρικό ίδρυμα όπως αποκαλύπτεται στο τέλος.
Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, που βαίνει κορυφούμενη, αφού οι μνήμες είναι τόσο έντονες και τραγικές που, παρασύρουν τον ήρωα (Στέργιο) σε μια εκ νέου βίωση της ήττας, του αφανισμού και του ξεριζωμού.

Μέσα από τον διάλογο του μάλιστα, με τη Μοίρα του (Άσλει), περιγράφεται το προσωπικό δράμα αλλά και το χρονικό της μεγάλης καταστροφής, με πρόσωπα και καταστάσεις που οδήγησαν σ’ αυτήν.

Τα τραγούδια που ερμηνεύει ζωντανά η Άσλει, παίζοντας συγχρόνως ούτι, δίνουν ένα δραματικό τόνο, δημιουργώντας ατμόσφαιρα ανάλογη με την δραματουργική ανέλιξη – παραλήρημα του ήρωα.

Τον ρόλο του Στέργιου ερμηνεύει ο Δημήτρης Βερύκιος ενώ το ρόλο της Άσλει, η Βάσια Βουγιουκλή, που παίζει με το ούτι της και τραγουδάει τραγούδια της Σμύρνης.