H Ghazel αντιμετωπίζει με καυστικό χιούμορ και κριτική στάση θέματα της επικαιρότητας όπως οι γεωπολιτικές ανατροπές, το προσφυγικό, ο ρόλος της γυναίκας στο Ισλάμ, ο ρατσισμός, οι σχέσεις Ανατολής-Δύσης.

Η Ghazel γεννήθηκε στην Τεχεράνη του Ιράν το 1966, και έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς εκθέσεις και μπιενάλε. Η ιστορία της παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς η τέχνη της δένει με τη ζωή της. Το 1986 η Ghazel έφυγε από το Ιράν για να σπουδάσει στη Γαλλία. Αφού σπούδασε κινηματογραφικές σπουδές στο Université Paul Valéry στο Montpellier και στην Ecole Supérieure des Beaux Arts of Nimes, επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Paul Valéry για να πάρει το Πτυχίο Κινηματογραφικών Σπουδών.

Το 1997, αφού προσπάθησε να αλλάξει το μεταναστευτικό της καθεστώς από φοιτήτρια σε μόνιμη κάτοικο, η Ghazel έλαβε επιστολή απέλασης από τον κυβερνήτη του Languedoc – Roussillon. Αυτό ήταν ένα σημείο καμπής τόσο στη ζωή της όσο και στην καλλιτεχνική της ζωή.

Όπως λέει η ίδια: "Μέχρι πολύ πρόσφατα περιέγραφα τον εαυτό μου ως νομάδα. Ως μια υβριδική Ιρανή νομάδα. Τώρα νομίζω πως μου ταιριάζει καλύτερα να λέω πως "είμαι υπό μετακίνηση" (in transit).

Σήμερα το έργο της είναι ευρέως αναγνωρισμένο. Το 2018 το γαλλικο κράτος της απένειμε το παράσημο Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. Συμβολικά, η απονομή έγινε στο Εθνικό Μουσείο Ιστορίας της Μετανάστευσης στο Παρίσι όπου οι αφίσες της Wanted (Urgent) εκτίθενται πλέον μόνιμα από το 2009.

Το έργο της Ghazel, πάντα επίκαιρο και καυστικό, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο του 57ου Φεστιβάλ Δημητρίων 2022.