Η Αλεξάνδρα Μαράτη συνεχίζει τις εικαστικές της περιπλανήσεις περνώντας από πολιτείες κοντινές ή μακρινές που τις άγγιξαν οι πολυεπίπεδες και μακροχρόνιες σύγχρονες viral πληγές.

Με ανιχνευτική ματιά η καλλιτέχνης εισβάλλει στα εσωτερικά κλειστών χώρων, αποκαλύπτει τόπους – καταφύγια και τρόπους διαφυγής με μέσα μεταφοράς και φαντασιακά οχήματα.

Οι σπονδυλωτές αλληγορικές εικόνες της, διεισδύουν παράλληλα στις ψυχικές διαδρομές των προσώπων που εμφανίζονται καλυμμένα, κρυμμένα, χαμένα.
Οι ερημικές σκηνές τονίζονται από ομιχλώδεις γκρι αποχρώσεις, στις οποίες παρεμβαίνει ένας χρωματικός καταρράκτης που δημιουργεί φώτα μέσα στο viral σκοτάδι.

Διαφαίνονται μεμονωμένα οχήματα και αντικείμενα που μετεωρίζονται και εκτινάσσονται με δύναμη, πολλαπλασιαστικά ...η απέραντη Δύναμη του Ανθρώπου.
Η αίσθηση της ερημιάς μετατρέπεται σε αχνούς τόνους αισιοδοξίας.
Η ενότητα αποτελείται από έργα ζωγραφικής και μεταλλικές κατασκευές.
Για την έκθεση γράφουν οι ιστορικοί τέχνης Hartwig Knack, Θάλεια Στεφανίδου, Σάνια Παππά. 

Αναδημοσίευση από δελτίο Τύπου.