Στους ήρωες των μεγάλων μύθων και αφηγήσεων θα εστιάσει η φετινή σειρά δραματοποιημένων αναλογίων του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, υπό την σκηνοθετική επιμέλεια του Έκτορα Λυγίζου, εξερευνώντας την εξέλιξη του ηρωικού προτύπου από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Ξεκινώντας από εμβληματικές μορφές ηρώων των αρχαίων χρόνων (Ορέστης, Αχιλλέας) και εξετάζοντας στην πορεία χαρακτηριστικούς ήρωες της Αναγέννησης και του ύστερου Διαφωτισμού (Δον Κιχότε, Ήρωας των Επαναστάσεων), θα καταλήξουμε στους αντιήρωες του σύγχρονου κόσμου, επιχειρώντας έτσι μια ιδιόμορφη αφήγηση της ενηλικίωσης του ανθρώπου όπως αυτή καθρεφτίζεται στις ιστορίες και τους μύθους του.

Με όχημα αρχετυπικά κείμενα επτά μεγάλων ποιητών και συγγραφέων (Όμηρος, Αισχύλος, Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Στρατηγός Μακρυγιάννης, Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, Τόμας Μπέρνχαρντ κ.ά.) θα παρακολουθήσουμε τη σταδιακή απεξάρτηση των ηρώων από τους θεούς και τις μεγάλες αφηγήσεις και την επώδυνη προσγείωσή τους στο σύγχρονο κόσμο. Εδώ όπου οι αντιήρωες παλεύουν με τη ματαιότητα και την απελπισία βρίσκοντας διαφυγή είτε στην ειρωνεία και τον κυνισμό είτε στην τρέλα και την απόσυρση. Ορφανοί πια από τιμωρούς και προστάτες, ψάχνουν με αγωνία να χαθούν μέσα σ’ ένα μύθο που θα τους πει ποιο είναι το επόμενο βήμα και η επόμενη φράση τους.

Τόμας Μπέρνχαρντ, Τα βραβεία μου
Δριμύς επικριτής του μικροαστισμού, της κοινωνικής υποκρισίας και του καθωσπρεπισμού, ο Μπέρνχαρντ πεθαίνει πρόωρα το 1989, έχοντας παραδόξως τιμηθεί εν ζωή με σχεδόν όλα τα μεγάλα βραβεία της γερμανόφωνης λογοτεχνίας. Είκοσι χρόνια μετά από το θάνατό του, δημοσιεύεται μια μικρή συλλογή σύντομων κειμένων που έγραψε με αφορμή τις βραβεύσεις του. Με βασικό εργαλείο το καυστικό χιούμορ, ο Μπέρνχαρντ εκφράζει όλη την αποστροφή του για τα καλλιτεχνικά βραβεία ξεσκεπάζοντας την κενότητα και τη γελοιότητα των λογοτεχνικών θεσμών και των γραφειοκρατών, αλλά και την αντιφατική στάση του ίδιου που αποδεχόταν τα βραβεία μόνο και μόνο για το χρηματικά έπαθλο που τα συνόδευε και που τον ανακούφιζε προσωρινά από το οικονομικό του αδιέξοδο. Τις απολαυστικές αυτές ιστορίες συμπληρώνουν ομιλίες του σε αντίστοιχες βραβεύσεις. Αρθρωμένες σαν παραμιλητά μελλοθανάτου που βαδίζει προς την εκτέλεση, αυτές οι σύντομες ομιλίες αποκαλύπτουν τη βασανιστική ντροπή και αγωνία που βίωνε στις τελετές, αλλά και τη βαθιά αμηχανία του ζώντας σε μια χώρα όπου πάντα ένιωθε αδικημένος και αποκομμένος, όσες τιμές κι αν του δόθηκαν. 

Μετάφραση: Σπύρος Μοσκόβου
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Έκτορας Λυγίζος
Ερμηνεύουν: Ακύλλας Καραζήσης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Έκτορας Λυγίζος 

Μπορούμε να παρακολουθήσουμε την εκδήλωση εδώ.

H εκδήλωση θα παραμείνει διαθέσιμη στο site του ΚΠΙΣΝ.