Ο Αλί, ο Χανάν, ο Αχμάντ, ο Τόνι, ο Μουσάμπ, ο Κάουα, ο Μοχάμεντ Αλί, ο Μαχμούντ και ο Αχμέτ είναι μεταξύ των χιλιάδων ανθρώπων που, μετά τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, είναι εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα για περισσότερους από 6 μήνες περιμένοντας την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ευρώπη.
Αυτή τη στιγμή ζουν στον προσφυγικό καταυλισμό του Κατσικά όπου είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε ένα εργαστήριο φωτογραφίας από όπου και μας στέλνουν τις καρτ-ποστάλ τους, αποκαλύπτοντας την καθημερινή ζωή στον καταυλισμό. 

Άλλοτε συγκινητικές, συναισθηματικές, θλιβερές, άλλοτε αισιόδοξες, καμιά φορά ακόμα και κωμικές, αυτές οι φωτογραφίες είναι ένας τρόπος για να μετριαστεί η δραματική φύση της εξορίας και να παρουσιαστεί, με μια προβλεπόμενη δόση σαρκασμού, το βάρος του μεταναστευτικού ταξιδιού σε ένα φιλικό πλαίσιο που συνήθως συναντάμε σε χαρούμενες διακοπές. 

Μέσα από αυτές τις καρτ-ποστάλ οι συμμετέχοντες αναδημιουργούν μια οπτική μνήμη του ταξιδιού που θεωρούν ότι είναι το ταξίδι της ζωής τους. Σε ένα ευαίσθητο κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο για το μεταναστευτικό, οι "wish we were not here" καρτ-ποστάλ, όπως και κάθε επιστολικού χαρακτήρα αλληλογραφία, επιτρέπουν στους ανθρώπους να κάνουν το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση του "άλλου".