Η μάνα του Σουίφτ-το κύριο πρόσωπο της ιστορίας- μετά το θάνατο του μονάκριβου γιου της εκδικείται μ’ έναν αλλοπρόσαλλο τρόπο. Τίποτα όμως δεν φαίνεται ν’ αναπαύει την ψυχή της. Το αίσθημα του ανικανοποίητου και η πολυτέλεια της αυθαιρεσίας που της εξασφαλίζει το επάγγελμά της ως αστυνομικός, την οδηγούν σε ολοένα και μεγαλύτερα εγκλήματα.
Παρότι έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια από τη δολοφονία του δεκαεπτάχρονου Σουίφτ απ’ τους συμμαθητές του, η μητέρα-αστυνομικός προσπαθώντας ν’ ανακάμψει και να γεμίσει το κενό της "νοικιάζει" παιδιά, τα οποία μοιάζουν με εκείνα τα χαμογελαστά προσωπάκια που έκαψαν ζωντανό το γιό της. Τα σκοτώνει ένα-ένα, υποβάλλοντας τα υπόλοιπα να ζουν την απώλεια που βίωσε και η ίδια, μέχρι βέβαια να έρθει και η δική τους σειρά…

Τίποτα, ωστόσο, δεν απαλύνει τον πόνο της. Η μόνη σανίδα σωτηρίας είναι ένα δεντρόσπιτο στη μέση της παραλίας. Κανείς δεν γνωρίζει αν υπάρχει πραγματικά ή αν πρόκειται για μύθο.

Το δεντρόσπιτο είναι ο προορισμός, ο στόχος. Το μοναδικό άσυλο των παιδιών για να γλιτώσουν. Ή μήπως όχι; 

Συγγραφέας: Σίλια Κατραλή Μινωτάκη 
Σκηνοθεσία: Στέφανος Κακαβούλης

Ηθοποιοί: Ζήσης Βενιέρης, Σίλια Κατραλή Μινωτάκη, Ζωή Κουσανά, Γιώργος Μπινιάρης, Αλέξια Μπογδάνου

Διάρκεια: 75 λεπτά