Έχετε αναρωτηθεί γιατί η Siri, η Alexa και η Cortana έχουν γυναικεία ονόματα και φωνές; Πώς οι μηχανές βλέπουν τις γυναίκες; Μπορούν οι μηχανές να αντιληφθούν τη διαφορετικότητα;

Η έκθεση Her Data διερευνά τη σημασία των δεδομένων και των αλγορίθμων στη σημερινή εποχή της τεχνητής νοημοσύνης μέσα από τη θέση της γυναίκας. Εξετάζει επίσης τη γυναικεία αναπαράσταση και ζητήματα σχετικά με την πολιτισμική ετερότητα στο πλαίσιο της γρήγορης κατανάλωσης της τεχνολογίας. Στερεότυπα, προκαταλήψεις και ταμπού φαίνεται πως επανέρχονται ισχυρότερα στην ψηφιακή σφαίρα, αναπαράγοντας αναχρονιστικές κοσμοθεωρίες, περιθωριοποιώντας ορισμένες κοινωνικές ομάδες και δημιουργώντας διακρίσεις μεταξύ κοινοτήτων.

Τέσσερις γυναίκες εικαστικοί παρουσιάζουν διαφορετικές ιστορίες για το πώς οι κυρίαρχες τεχνολογικές αφηγήσεις επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τις ταυτότητες μας και τον κόσμο μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις μηχανές αναζήτησης και τις εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Τα έργα της έκθεσης θέτουν ερωτήματα σχετικά με την αξιοποίηση των δεδομένων μας από τεχνολογικούς κολοσσούς, ενώ παράλληλα μας καλούν να παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά τον σχεδιασμό των σημερινών τεχνολογικών συστημάτων και να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας τους και τις κοσμοθεωρίες που προωθούν.

Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες: Μαρία Μαυροπούλου (GR), Πάολα Παλαβίδη (GR), Eli Cortiñas (ES/DE), Mimi Ọnụọha (NG/USA).

Επιμέλεια: Φωτεινή Βεργίδου & Κατερίνα Γκουτζιούλη

Η Μαρία Μαυροπούλου εξετάζει το πώς οι αλγόριθμοι ταξινομούν και βλέπουν τις γυναίκες βάσει φυλής, ηλικίας και φύλου μέσα από εξατομικευμένες διαφημίσεις, ενώ η Mimi Ọnụọha επισημαίνει την έλλειψη της πολιτισμικής ετερότητας στον τρόπο που οργανώνεται και ταξινομείται η πληροφορία από τους αλγορίθμους αναζήτησης της Google, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με θέματα εξουσίας, κοινότητας και ταυτότητας. H Eli Cortiñas εμβαθύνει στο κινηματογραφικό κοντινό πλάνο για να υπογραμμίσει την ιστορία της γυναικείας αναπαράστασης στη βιομηχανία του κινηματογράφου, τα ΜΜΕ, και την τεχνητή νοημοσύνη. Η Πάολα Παλαβίδη δημιουργεί ένα υποθετικό σενάριο συνύπαρξης ανθρώπων και μηχανών υπονοώντας τη διαδικασία της εξημέρωσης της τεχνολογίας και τον τεράστιο -πολλές φορές άχρηστο- όγκο δεδομένων και πληροφοριών που παράγουμε.