Ασπρόμαυρα έργα, εμπνευσμένα από τα παιδικά χρόνια του καλλιτέχνη, με τη χρήση παστέλ αποτελούν τον κορμό της έκθεσης.

"Ήξερα ότι ο Λουδοβίκος άρχισε την καλλιτεχνική του ζωή σαν επίδοξος ζωγράφος, αλλά δεν είχα δει ποτέ τα ζωγραφίσματά του. Μου έδειξε προχθές τις εικόνες τους ( όχι τα ίδια), στο κινητό του τηλέφωνο, όπως κάνουν πια όλοι. Και μου άρεσαν.Τα βρήκα ευαίσθητα και εμμονικά, σαν τα τραγούδια του, δείγμα κι αυτό της συνέπειας και της παραδοχής του πνευματικού χώρου που φιλοξενεί. Τα είδα σαν έργα προικισμένου ερασιτέχνη (ευτυχώς) ζωγράφου, σεμνά, χωρίς μεγαλοστομίες και ιστορικές διεκδικήσεις. Και τα ζήλεψα. Μου έφεραν στο νου τα νεανικά μου χρόνια, τότε που κι εγώ δεν διεκδικούσα ακόμα τίποτα άλλο, εκτός από τη χαρά της δημιουργίας. Και συγκινήθηκα. Δεν κατάλαβα γιατί θέλει να τα εκθέσει και να τα φορτώσει με ευθύνες. Αυτός ξέρει. Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα της διακόρευσης. Νόμος της Φύσης. Του εύχομαι λοιπόν, κάθε επιτυχία και σ΄αυτόν τον τομέα της Τέχνης. Αφού το θέλει. Και τον ευχαριστώ για κάποιες στιγμές γοητείας, που σαν διάτων κάποτε- κάποτε μου προσφέρει." (Κώστας Τσόκλης, Θρακομακεδόνες, 14.11.2019)

Στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης, τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου και ώρα 21.00, ο καλλιτέχνης με το μαντολίνο του, θα ξετυλίξει το κουβάρι των ιστοριών του, σε μια μουσική βραδιά γεμάτη εκπλήξεις.

Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 3 Δεκεμβρίου στις 19.00.