Σε μια χώρα με έντονα τα ίχνη του οθωμανικού παρελθόντος, η ανασυγκρότηση της ταυτότητας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα όπως διαμορφώνεται από τον δυτικό τροπο νεοκλασικισμό. Κατά τον 20o αιώνα εγείρονται ταυτόχρονα τα θέματα της ελληνικότητας και της αφομοίωσης του διεθνούς στυλ: η παραδοσιακή αρχιτεκτονική γίνεται σημείο αναφοράς για τους αρχιτέκτονες του Μοντέρνου Κινήματος. 

Σε όλο αυτό το διάστημα η ελληνική αρχιτεκτονική είναι σε δημιουργικό διάλογο με τα δυτικά πρότυπα και μπορούμε να βρούμε σημαντικά έργα στην κατοικία και στον δημόσιο χώρο. Σύγχρονοι αρχιτέκτονες ξεχωρίζουν μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς και βραβεία. Θα μελετήσουμε διεξοδικά Έλληνες και ξένους αρχιτέκτονες που έδρασαν κατά την περίοδο αυτή όπως ο Κλεάνθης, ο Τσίλερ, ο Πικιώνης, ο Κωνσταντινίδης, ο Ζενέτος, ο Δοξιάδης, ο Βαλσαμάκης, ο Τομπάζης, ο Κούρκουλας, κλπ. Εκτός από τα κτίρια θα μας απασχολήσει η έννοια του δημόσιου χώρου και της πλατείας και ο συσχετισμός τους με τη δημόσια τέχνη και το έργο καλλιτεχνών όπως ο Παπαλουκάς, Μόραλης, Χατζηκυριάκος Γκίκας, ο Βαρώτσος κλπ. 

Εισηγήτριες: Χριστίνα Πετρηνού, ιστορικός τέχνης & Χάρις Χάρη αρχιτέκτονας /πολεοδόμος

5, 12, 19 Οκτωβρίου 2, 9, 23, 30 Νοεμβρίου 7 Δεκεμβρίου
Παρασκευή 18:00-20:00