Η ίδια Φρόσω Στυλιανού μεταξύ άλλων αναφέρει: 
"Δώδεκα χρόνια στην Αθήνα, ευλογημένη να έχω τραγουδήσει πλάι σε δάσκαλους, σχεδόν σε όλα τα μεγάλα θέατρα και τις μουσικές σκηνές ... Ταξίδια, συναυλίες, μουσική πέρα ως πέρα... Μεγάλωμα πανάκριβο και σπάνιο...Είναι όμως και ένας κόσμος παράλληλος, μυστικός, κάτι μέρη κρυφά στην Αθήνα, σαν μικρές χελιδονοφωλιές. Εκεί πάντα "σβήναμε" όλοι οι φίλοι μουσικοί μετά τα μεγάλα φώτα, μ’ ένα ποτό στο χέρι και μια κούραση γλυκειά σαν Κυριακή ή κι άλλες φορές απο ‘κει ξεκινούσαν οι ιδέες, τα σχέδια. Με ένα καφεδάκι και γυαλιά ηλίου πριν τη δουλειά. Αυτά είναι τα στέκια των φίλων μας. Tα μπαράκια των ανθρώπων που έγιναν μέσα στα χρόνια οικογένεια μας. Τα "σπίτια" μας γύρω και μέσα στην Αθήνα. Εκεί παίζουν και τραγουδούν καλλιτέχνες αγαπημένοι και νεότεροι, εκεί πρωτοακούσαμε τραγούδια που αργότερα τα ψιθύρισε ο κόσμος όλος..."