Διάρκεια: 155'

Ένα εστιατόριο παγωμένο σ’ έναν μεταιχμιακό χωροχρόνο, κάπου ανάμεσα στη Σαϊγκόν της δεκαετίας του ’50 και το Παρίσι της δεκαετίας του ’90, με μουσική υπόκρουση βιετναμέζικη ποπ και γαλλικά chansons. Τα μονοπάτια έντεκα χαρακτήρων, γαλλικής, βιετναμέζικης ή γαλλοβιετναμέζικης καταγωγής, όπως ακριβώς και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται, διασταυρώνονται επί σκηνής και μοιράζονται τοπία, πρόσωπα, τραγούδια και μια γλώσσα που, για ορισμένους από αυτούς, επιβιώνει μόνο στις αναμνήσεις τους. Συναντιούνται για φαγητό, πίνουν, χορεύουν, τραγουδάνε, ερωτεύονται, γιορτάζουν τη ζωή. Το 1956, ένας Γάλλος στρατιώτης ετοιμάζεται να φύγει από την Ινδοκίνα και πείθει τη Βιετναμέζα ερωμένη του να τον ακολουθήσει στη Γαλλία. Στο Παρίσι του 1996 επιτρέπεται για πρώτη φορά στους εξόριστους Βιετναμέζους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. 

Πού βρίσκεται, όμως, πλέον η πατρίδα; Η Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν (Caroline Guiela Nguyen), κόρη και η ίδια βιετναμέζου μετανάστη στη Γαλλία, δημιουργεί μια συγκινητική, πολυφωνική παράσταση, με αντρικές και γυναικείες φωνές που φέρουν μέσα τους τα τραύματα της ιστορίας. Η  Σαϊγκόν είναι μια πληγωμένη γη πάντοτε κάποιος αγνοείται, πάντοτε υπάρχει κάποιος να τον κλάψεις.

Κείμενο: Caroline Guiela Nguyen με τη συμμετοχή ολόκληρου του θιάσου
Σκηνοθεσία: Caroline Guiela Nguyen
Καλλιτεχνική συνεργασία: Claire Calvi
Σκηνικά: Alice Duchange
Φωτισμοί: Jérémie Papin
Σχεδιασμός ήχου και μουσικής: Antoine Richard
Σύνθεση: Teddy Gauliat-Pitois
Δραματουργία - Υπέρτιτλοι: Jérémie Scheidler – Manon Worms
Μετάφραση" Duc Duy Nguyen, Thi Thanh Thu Tô

Ερμηνεύουν: Caroline Arrouas, Dan Artus, Adeline Guillot, Thi Truc Ly Huynh, Hoàng Son Lê, Phú Hau Nguyen, My Chau Nguyen Thi, Pierric Plathier, Thi Thanh Thu Tô, Anh Tran Nghia, Hiep Tran Nghia

Παραγωγή: Les Hommes Approximatifs 

Με ελληνικούς υπέρτιτλους.
28 Ιουνίου / Συζήτηση με τους ηθοποιούς μετά την παράσταση.

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2019.