Έργα των Φ. Κόντογλου, Κ. Μαλέα, Κ. Παρθένη, Κ. Βολανάκη και άλλων σπουδαίων ζωγράφων περιλαμβάνει η έκθεση "Το τοπίο στις συλλογές του Τελλογλείου: Θαλασσογραφία, τοπιογραφία, αστικό τοπίο" -με 100 και πλέον έργα από τις συλλογές του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών ΑΠΘ- η οποία ανοίγει για το κοινό την Μ. Τετάρτη 16 Απριλίου 2014 στο ισόγειο του Ιδρύματος.

Η συλλογή του Τελλογλείου δίνει τη δυνατότητα μιας γενικής εποπτείας της εξέλιξης της τοπιογραφίας στη νεοελληνική τέχνη ενώ η έκθεση περιλαμβάνει και έργα ξένων καλλιτεχνών από τη συλλογή του Ιδρύματος, όπως του Γάλλου ζωγράφου Raoul Dufy από τις αρχές του 20ου αιώνα, στο οποίο παρατηρούμε την ηρεμία του μεσογειακού τοπίου.

Θαλασσογραφία: Η θάλασσα αποτέλεσε ένα από τα αγαπημένα θέματα των Ελλήνων ζωγράφων ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα. Το γεγονός φυσικά ήταν αναμενόμενο, τόσο εξαιτίας της γεωφυσικής διαμόρφωσης της ελληνικής επικράτειας με την άμεση επαφή με την θάλασσα όσο και εξαιτίας των προσωπικών βιωμάτων πολλών καλλιτεχνών που προέρχονταν από τα πλούσια σε καλλιτεχνικό δυναμικό νησιά.

Τοπιογραφία: Είτε αποτυπώνεται ο φυσικός χώρος, είτε το δομημένο τοπίο, είτε ζωγραφίζεται στη φύση, είτε στο εργαστήριο σε κάθε περίπτωση η τοπιογραφία δεν είναι κάτι το “φυσικό”, με την έννοια ότι ο καλλιτέχνης σκηνοθετεί την εικόνα, όχι μόνο με άξονα το χώρο, τι απεικονίζει, αλλά και το χρόνο, το πότε το ζωγραφίζει. Η τοπιογραφία υπήρξε η θεματική εκείνη με την οποία οι Έλληνες ζωγράφοι, όπως ο Κωνσταντίνος Παρθένης και ο Κωνσταντίνος Μαλέας, έκαναν την υπέρβαση αξιοποιώντας στοιχεία του ευρωπαϊκού μοντερνισμού.

Αστικό τοπίο: Το γραφικό στοιχείο θα κυριαρχήσει στα έργα του Τσαρούχη, που θα ψάξει “ασφαλείς νησίδες” στην Αθήνα, όπου ο άνθρωπος είναι απών. Την σχέση ανάμεσα στα αρχαία μνημεία και το σύγχρονο αστικό τοπίο αναζητά στο έργο του και ο Φίλιππος Τάρλοου, ενώ ο Μιχάλης Γεωργάς ακολουθώντας μια παράδοση αρχαιολογικών απεικονίσεων θα αποδώσει με ποιητικό τρόπο τα μνημεία. Σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα ο Λουκάς Βενετούλιας θα αποτυπώσει την πολύβουη πόλη ως τον τόπο, στον οποίο διαδραματίζονται οι σημαντικές πολιτικές και κοινωνικές μεταβολές στις κομβικές δεκαετίες του 1970-1980.