Το "Όνειρο στο κύμα & Έρως Ήρως" είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας, αφιερώματος στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Θα ακολουθήσει "Το Καμίνι & Μοιρολόγι της φώκιας" και "Η Φόνισσα".

"Στο πρώτο διήγημα της παράστασης ο Παπαδιαμάντης στήνοντας ένα ιδανικό, ονειρικό τοπίο φυσικής ομορφιάς μέσα στο φεγγαρόφωτο, απενοχοποιημένος συνειδητά από το βάρος και το πάθος μιας μάταιης, φευγαλέας ικανοποίησης, εστιάζει το βλέμμα και αντικρίζει με δέος την ομορφιά του γυμνού, γυναικείου σώματος, καθώς βυθίζεται και αναδύεται μέσα στους φωσφορίζοντες, απαλούς κυματισμούς της Θάλασσας, όπως η "Αναδυομένη Αφροδίτη", ενός αγάλματος -από το αγάλλομαι- με πολλές παραλλαγές, όπου όμως έχει αποτυπωθεί σταθερά σε όλες και από όλους τους καλλιτέχνες, το δέος, δηλαδή ο μετά φόβου και ρίγους θαυμασμός, αλλά και ο σεβασμός απέναντι στο γυμνό γυναικείο κορμί, σαν ένθεης υπόστασης της αλήθειας. Ο Έρωτας, μόνιμος συνοδός της Αφροδίτης, φτερουγίζει από πάνω ψηλά, αλλά δεν πλησιάζει. Μένει ουράνιος.

Στο δεύτερο διήγημα ο Έρωτας κατεβαίνει στη γη και έχει κουρνιάσει μέσα στον νου και την καρδιά ενός Νεαρού ναύτη για ένα συνομήλικό του Κορίτσι. Ο αφηγητής Παπαδιαμάντης αφουγκράζεται το πάθος του Νεαρού, τον νοιώθει και συντάσσεται μαζί του, μπροστά στον άμεσο και αιφνίδιο κίνδυνο να χάσει το ύψιστο αντικείμενο της επιθυμίας του, από έναν πολύ μεγαλύτερό του Άνδρα. Αφηγητής και Νεαρός ταυτίζονται, μάχονται με σκέψεις μήπως αποτρέψουν ακόμα και με τη βία, την επερχόμενη συντριβή των πόθων τους πάνω στον κάβο της πραγματικότητας, όπου σε λίγο θα προσεγγίσει η βάρκα του Νεαρού ναύτη, μεταφέροντας, έναντι αμοιβής, στην απέναντι από το νησί ακτή τον ηλικιωμένο Γαμβρό, και Νύφη, την ίδια την αγαπημένη του. Το πάθος υποχωρεί, όταν υποτάσσεται στον λόγο. Ο γήινος Έρως μεταμορφώνεται και γίνεται Ήρως γενναίος.

Το κυρίαρχο στοιχείο στις παραστάσεις του Δ. Αβδελιώδη είναι ο τρόπος εκφοράς του λόγου. Κάθε κείμενο, είτε θεατρικό είτε λογοτεχνικό, προσφέρεται σαν μια παρτιτούρα, που πρέπει να ερμηνευθεί με λογικούς και αισθητικούς κανόνες, για να μπορέσει να ζωντανέψει τη φωνή του ίδιου του κειμένου.

Συντελεστές:
Θεατρική προσαρμογή, σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικός χώρος - Διδασκαλία κειμένου: Δήμος Αβδελιώδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Κολόι

Ερμηνεύει: Θεμιστοκλής Καρποδίνης

Διάρκεια: 80 λεπτά