Το έργο του Χάρολντ Πίντερ αποτελεί μια κρυπτογραφημένη παραβολή για τη συναίνεση στη βία, για την υπακοή και την ατομική ευθύνη. Στο μέσον ενός τόπου, δύο ηθοποιοί-αφηγητές κατοικούν μια φαινομενικά ασφαλή, αλλά και αυστηρή συνθήκη ενώ σταδιακά εγκλωβίζονται μέσα σε μνήμες από οδυνηρά γεγονότα. Ο τόπος γίνεται αναπόδραστος και οι δυο φωνές είναι υποχρεωμένες να φτάσουν μέχρι το τέλος.

Η παράσταση επιχειρεί να αναδείξει τη δραματουργία του Πίντερ μέσα από τη διερεύνηση της διαστολής και της συστολής του χρόνου, μέσω της επιλεκτικής κίνησης και της απόλυτης ακινησίας, μέσω της μουσικότητας του κειμένου και παρεμβάλλοντας, σ’ αυτή τη θεατρική "διφωνία", φωνές από τον πόνο της ανθρωπότητας.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά, κοστούμια: Ιώαννα Τσάμη
Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου
Ηχητική δραματουργία: Ανρί Κεργκομάρ
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελίνα Ρίζου

Ερμηνευτές:
Χρήστος Λούλης, Εύη Σαουλίδου

∆ιάρκεια: 60 λεπτά