Σεμινάρια Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης στο PassPort ART, με τη Δρα Αμαλία Παπαϊωάννου και τη Δρα Μαρία Αθανασέκου, Ιστορικούς Τέχνης.

Ταμπού (το) (άκλ.)
1. (σε πρωτόγονους πολιτισμούς) πρόσωπο ή πράγμα που απαγορεύεται να πλησιάσει, να αγγίξει, να κατονομάσει ή να χρησιμοποιήσει κανείς, επειδή θεωρείται ιερό ή μιαρό.
2. Οτιδήποτε απαγορευμένο, κυρ. οτιδήποτε αντιμετωπίζεται από την κοινωνία ως μη υπάρχον για λόγους ηθικής, κοινωνικών προκαταλήψεων.
3. Κάθε περιορισμός που επιβάλλει η κοινωνική ηθική, κάθε κοινωνική προκατάληψη. (ΕΤΥΜ. <αγγλ. taboo, από γλώσσα της Πολυνησίας.)

Προκατάληψη (η)
1. Η γνώμη που διαμορφώνεται εκ των προτέρων, χωρίς επισταμένη μελέτη και εξέταση των πραγμάτων, οπότε είναι συνήθως εσφαλμένη και μεροληπτική.
2. Η δυσμενής προδιάθεση απέναντι σε πρόσωπο ή ομάδα, που βασίζεται σε αυθαίρετες γενικεύσεις και στερεότυπες πεποιθήσεις.
Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη

Οι έννοιες του απαγορευμένου, του μιαρού ή ιερού, του κοινωνικά ή ηθικά μελανού και ανεπιθύμητου έχουν τύχει διαφορετικών ερμηνειών και προσεγγίσεων, προσλήψεων και διαχείρισης ανάλογα με την ιστορική στιγμή, το γεωγραφικό χώρο, αλλά και το πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο αντανακλώνται. Από πολύ νωρίς η τέχνη αποτέλεσε έναν καλογυαλισμένο καθρέφτη πολλών από εκείνες τις σκοτεινές, κοινωνικά μη αποδεκτές εμμονές ή επιθυμίες που συντροφεύουν την ανθρωπότητα.

Στον κύκλο σεμιναρίων με θέμα “Ταμπού και Προκατάληψη στην Tέχνη”, οι Ιστορικοί Τέχνης Δρ Αμαλία Παπαϊωάννου και Δρ Μαρία Αθανασέκου, μέσα από προβολή εμβληματικών εικόνων που σηματοδοτούν ή έχουν αποτελέσει ταμπού, θα συζητήσουν μαζί με το κοινό τι σημαίνει προκατάληψη στην τέχνη, πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί της λογοκρισίας, ποια μορφή παίρνουν οι έννοιες του προσβλητικού, της βίας και της παραβατικότητας, της οριακότητας, της ιερότητας και της βεβήλωσης, αλλά και της σάτιρας και της παρωδίας. Στη διάρκεια 10 δίωρων συναντήσεων – με τη συνδρομή της Ψυχολογίας και της Κοινωνιολογίας της Τέχνης – θα αναπτυχθεί μία ευρεία γκάμα θεματικών: από τις χρήσεις και τις καταχρήσεις του σώματος και των ψυχικών καταστάσεων στις εικαστικές τέχνες μέχρι τις προκαταλήψεις που έχουμε πολλές φορές οι ίδιοι ως κοινό για το ρόλο και τη χρησιμότητα της τέχνης, αλλά και στην συμπεριφορά μας απέναντι στους καλλιτέχνες. Τα σεμινάρια έχουν αυτοτελή χαρακτήρα και απευθύνονται σε όλους τους φιλότεχνους, χωρίς να απαιτούν προηγούμενες ειδικές γνώσεις στην Ιστορία της Τέχνης.

Κύκλος 10 συναντήσεων: 1/12, 8/12, 15/12, 22/12, 12/1, 19/1, 26/1, 2/2, 9/2, 11/2
20:00-22:00