Περιγραφή
Η σύνταξη του τοπίου
Η αρμονία προέρχεται από το συνδυασμό των αντιθέτων. Αυτή η διαπίστωση ισχύει κατά κύριο λόγο και για τους πίνακες της Μαίρης Νταγιαντά. Ο χώρος και οι άνθρωποι είναι το πρόσχημα. Στην πραγματικότητα, έρχονται στην επιφάνεια όλες οι αντιθέσεις, πάνω στις οποίες βασίζεται διαχρονικά η ζωή: ύλη και πνεύμα, άνθρωπος και φύση, ζωή και θάνατος, έρωτας και αποχωρισμός. Η ζωγράφος δε βρίσκει τις αντιθέσεις μόνο γοητευτικές αλλά δίνει σε αυτές και μια ξεχασμένη διάσταση: τις θεωρεί τα διαλογικά μέρη στο θεατρικό σκηνικό που στήνει και το οποίο προκαλεί έμμεσα το θεατή να το αντιληφθεί.
Τα έργα αποδίδουν το φυσικό περιβάλλον μάλλον με μια διάθεση απομυθοποίησής του. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η κρυφή αλληλουχία των νοημάτων, η μυστική σχέση ανάμεσα στο τοπίο, τον άνθρωπο και το κτίσμα.
Η φύση είναι ένα περιβάλλον μυστηριώδες που γεννά στο υποκείμενο την αίσθηση της ατομικότητας αλλά και της βαθιάς μοναξιάς του. Ο χρόνος δεν δηλώνεται και γι’ αυτό το τοπίο μετεωρίζεται ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Η αφήγηση συμβαίνει στον ανοιχτό χώρο, που όμως μοιάζει να είναι ταυτόχρονα αδιαπέραστος. Το φως θολό και ομιχλώδες, στο μεταίχμιο της μέρας με τη νύχτα. Σε αυτό φως, η Μαίρη Νταγιαντά τοποθετεί το σκηνικό και τις μορφές με τη δεξιοτεχνία ενός έμπειρου μοριακού γαστρονόμου. Όλα φαίνονται τυχαία αλλά μόνο τυχαία δεν είναι.
Απόσπασμα από κείμενου του κ. Θανάση Βαρβατσούλη, Φιλόλογο (M. Phil)
Εγκαίνια: Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017 / Ώρα 20:00.