Περιγραφή
Στη δεύτερη ατομική της έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών η εικαστικός, η οποία ζει στη Νέα Υόρκη, παρουσιάζει 12 έργα τα οποία απεικονίζουν τοπία (λάδι σε μουσαμά), καλώντας τον θεατή να τα αναγνωρίσει και να εκτιμήσει την υπερφυσική τους δύναμη.
Για να αγγίξουμε τα ενδότερα του εαυτού μας και του εικαστικού έργου της Ξανθίππης Τσαλίμη, χρειάζεται να αντισταθούμε, να ξεφύγουμε από το ένστικτό αυτό που μας παρασύρει να αναζητήσουμε και να αναγνωρίσουμε μια εικόνα, την εικόνα του τοπίου. Καλούμαστε να νιώσουμε, παρά να δούμε, να ενεργοποιήσουμε τη φαντασία μας και όχι την κεκτημένη γνώση, να «εξετάσουμε» κι όχι να δώσουμε απαντήσεις. Μόνο έτσι θα εκτιμήσουμε και θα συν-κινηθούμε από το έργο της ζωγράφου, με έναν βαθύτερο, ουσιαστικότερο τρόπο.
Απεικονιζόμενα τοπία, που είναι συγχρόνως “αφηρημένα”. Ρομαντικά και εξπρεσιονιστικά, εκφράζουν απόλυτα την ψυχική διάθεση της ζωγράφου. Ψυχρά χρώματα, με κάποιες λίγες εξαιρέσεις, τα οποία, όμως, δεν έχουν στόχο να μας σπρώξουν μακριά, ούτε είναι εχθρικά, μας προσκαλούν να περπατήσουμε νοητά μέσα στον καμβά.
Σύμφωνα με τον Νεοϋρκέζο ιστορικό τέχνης Neil Jacobs o οποίος έχει γράψει και το κείμενο που συνοδεύει την έκθεση:
"Για να αγαπήσει και να συν-κινηθεί κανείς από το έργο της Ξανθίππης Τσαλίμη, καλείται να απαλλάξει εαυτόν από προκαταλήψεις και δεδομένα, να σταματήσει την αναζήτηση “λογικών” απαντήσεων και απλά να αφαιθεί στις αισθήσεις. Να νιώσει και να ζήσει".