Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Χασιούρας
Εγκαίνια: 19 Νοεμβρίου 2015, 20:00

Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Κώστα Μητρόπουλου με το τίτλο "Index". Η έκθεση περιλαμβάνει μια εγκατάσταση με φωτογραφίες και βίντεο.

Το φως του σώματος:
Το σώμα είναι ανεξάντλητο. Είναι απείρως περισσότερο από κάθε χρήση και κατάχρησή του. Κάθε κατάκτησή του είναι και μία διαψευσμένη απόκτηση. Κάθε αποτύπωσή του αποδεικνύει την αντίστασή του στην τυποποίηση. Όσο και αν το προσλάβει η όραση, όσο και αν το συλλάβει το μάτι της κάμερας, όσο και αν το απορροφήσει ο φακός, αυτό παραμένει ανέγγιχτο, αμείωτο, ακμαίο, λες και η κάθε λήψη του ανανεώνει την ακεραιότητά του, καθιερώνει τη λάμψη του, αναδεικνύει την αντίστασή του στην άλωσή του από την πείνα των αισθήσεων, από τη λαιμαργία τού μυαλού, από τη βουλιμία των άλλων σωμάτων, από την ασυδοσία όλων των μέσων αναπαραγωγής του σε αναρίθμητες καταγραφές του.

Η φαντασμαγορική σωματογραφία τού Κώστα Μητρόπουλου εκθέτει αυτό το γεγονός με τρόπο καταιγιστικό και ολιστικό. Η απέραντη φωτογραφική καταγραφή του επαναλαμβάνει κατακερματισμένο αλλά συνεκτικό ένα σύμπαν σάρκας από όλες τις γωνίες θέασής του. Το αποτέλεσμα είναι μία κοσμική, ερωτική εξομολόγηση, μία διαστρική ομολογία λατρείας γι’ αυτήν τη θνητή, πρόσκαιρη θεότητα, η οποία, όχι μόνον απετέλεσε πρότυπο για οποιαδήποτε αναπαράσταση ή επινόηση τού θηλυκού Όλου, τής Ουράνιας Γυναίκας, αλλά συνιστά και τη μοναδική απόδειξη ότι χωρίς αυτήν την ένσαρκη οντότητα δεν θα υπήρχε η θεία.

Το πολυεστιακό αυτό πανόραμα, με τα χιλιάδες "στιγμιότυπά" του, εμφανίζει, και με την έννοια της φανέρωσης και με την έννοια της φωτογραφικής "εμφάνισης", διατρέχοντας και εκθέτοντας το γυναικείο σώμα σε όλες τις στάσεις και διαστάσεις του, την αναίρεση τής τρέχουσας κοινοτοπίας διότι καθιστά εξαιρετικό το γνωστό, άγνωστο το εξαντλημένο, πρωτοφανές το εξαντλητικά εμφανές.

Με αυτήν την ψηφιδωτή ταπισερί, ο Κώστας Μητρόπουλος υψώνει ένα ιερό τέμπλο από γυναικεία μέλη τα οποία, ως φωτοσύνολο, συνθέτουν ένα πολυφωνικό μέλος που εξυμνεί και δοξάζει το ύψιστο Κάλλος, το ανθρώπινο.

Ο ήχος του μας τρυπάει τα μάτια.

Δημήτρης Δημητριάδης