Η Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, έχοντας προγραμματίσει αναδρομική έκθεση στις 20 Οκτωβρίου 2014, με έργα του Δέρπαπα από τη Συλλογή Βογιατζόγλου, θα τιμήσει τη μνήμη και την τέχνη του ζωγράφου παρουσιάζοντας 40 ελαιογραφίες από την πρώτη, δεύτερη και τρίτη περίοδο της δουλειάς του, σχέδια, ψηφιδωτά, γλυπτά και χαρακτικά.

Ο καλλιτέχνης έζησε μακριά από τις αίθουσες τέχνης τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, αλλά υπήρξε ουσιαστικά παρών στα εικαστικά δρώμενα του ελληνικού χώρου. Από τον 4χρωμο κατάλογο που θα εκδίδεται ειδικά για την έκθεση, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο της ιστορικού Μπίας Παπαδοπούλου:

"Αποτραβηγμένος όλα αυτά τα χρόνια από το καλλιτεχνικό προσκήνιο, επειδή όπως δηλώνει τον ενδιαφέρει περισσότερο η ίδια η ζωγραφική, εργάζεται ασταμάτητα, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς πορεία. Αυτή η στάση ζωής αποτυπώνεται στο έργο του. Το επισημαίνει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης σε κείμενό του το 1987: «...ένα είδος ερημιάς ιερατικής –που συγκλίνει και ταυτίζεται κάποτε με την ερημιά του διαστήματος και το δέος του αγνώστου- είναι το φωτεινό μυστήριο που αναδίδεται από τους πίνακες του Δέρπαπα», ενός καλλιτέχνη που φοίτησε «στο μεγάλο σχολείο της ελληνικής θάλασσας».

Ο Δέρπαπας συνεχίζει να ζωγραφίζει αινιγματικές ιστορίες σαν μυστικές προφητείες. «…Ο τελευταίος μεσαιωνικός ζωγράφος και …αλέκτωρ της επερχόμενης μέρας», όπως τον αποκαλεί ο ΗλίαςΠετρόπουλος, συχνά ξεφεύγει από τα όρια του παραθύρου και συνεχίζει τις ζωγραφιές του στο χώρο του κάδρου. Οι εξομολογήσεις του σπάνε τους φραγμούς και λοξοδρομούν προς τ΄άστρα…