Στη δεύτερη ατομική του έκθεση στην γκαλερί Μπαταγιάννη με τον τίτλο Backhome, ο Βασίλης Ζωγράφος, μέσα από αινιγματικές νεκρές φύσεις και τοπία, επιχειρεί ένα ταξίδι σε οικεία ζωγραφικά πρότυπα που τα θεωρεί σπίτι και προσωπικό καταφύγιο. Ένα ταξίδι επιστροφής που εστιάζει στον εσωτερικό διάλογο, που απαιτεί πνευματικό μόχθο και ψυχική δαπάνη και βασίζεται στην ανάγκη μιας προσωρινής ανασυγκρότησης. Αντλώντας τη δυναμική της από μια διακριτική αλλά επίμονη και ουσιαστική ταυτόχρονα άρνηση του γύρω θορύβου, η έκθεση δημιουργεί και προτείνει ένα περιβάλλον ηρεμίας, διαλογισμού και εσωστρέφειας, εμποτισμένο με αρκετή δόση χιούμορ και αυτοσαρκασμού.

Σε ρόλο συλλέκτη, παρατηρητή και επιμελητή ταυτόχρονα ο καλλιτέχνης επιστρέφει στις δικές του αναφορές, είτε πρόκειται για προσωπικά αντικείμενα είτε για ζωγραφικά έργα από τα οποία αντλεί τις επιρροές του, και δημιουργεί ένα νέο διαχειρίσιμο αρχείο εικόνων και πραγμάτων, που επιτρέπει την επανατοποθέτηση τόσο της σκέψης όσο και της ζωγραφικής πράξης.

Στα έργα της έκθεσης, τα αντικείμενα απομονώνονται, παρατηρούνται προσεκτικά, περικλείονται στο τελάρο και επαναπροσδιορίζονται, καθώς συνθέτουν μια ιδιότυπη συλλογή που αφορμάται από το παρελθόν, αλλά μορφοποιείται και ανασυσταίνεται διαρκώς σε ενεστώτα χρόνο. Τα παράξενα τοπία δρουν συμπληρωματικά ως προς τα υπόλοιπα έργα, προσφέροντας στη συνολική εικαστική αφήγηση συμβολικό και ονειρικό χαρακτήρα. Το οικείο γίνεται συχνά ανοίκειο, παράξενο και η ιδέα του σπιτιού ως καταφυγίου αποσταθεροποιείται ή ακυρώνεται εξάλλου το σπίτι δεν εικονογραφείται ποτέ ούτε απεικονίζεται, μόνο υπονοείται, και η επιστροφή σε αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από μια επαρκής αφορμή για να μιλήσει κανείς με τις σημειώσεις του.