Προβολή των ταινιών «Πρώτη Ύλη» (22.11) & «Το σπίτι του Κάιν» (23.11) και συζήτηση με τον σκηνοθέτη.

• Πρώτη Ύλη (2011)

22 Νοεμβρίου στις 20.00

προβολή της ταινίας και συζήτηση με τον σκηνοθέτη

Το ταξίδι της «Πρώτης Ύλης» ξεκίνησε από το περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και συνεχίστηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας, το Docfest Χαλκίδας, τα Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι και της Ζυρίχης, καταλήγοντας στις αίθουσες τον Μάρτιο του 2012. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της επταετούς έρευνας του Χρήστου Καρακέπελη πάνω στους παλιατζήδες που συλλέγουν, σε καροτσάκια και τρίκυκλα, μεταλλικά αντικείμενα από τα σκουπίδια - φαινόμενο γνωστό και ως «scrap». Η έρευνα ξεκινά από την προ κρίσης εποχή του 2004, για να καταλήξει στο σήμερα, όπου ο σκηνοθέτης ξεδιπλώνει με την κάμερά του την πλέον σκοτεινή πλευρά της ανακύκλωσης, που στο όνομα ενός φτηνού και παράνομου μεροκάματου, γιγαντώνεται μια αθέατη βιομηχανία που ξεπλένει τζίρους εκατομμυρίων.

Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ 2012 από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

• Το σπίτι του Κάιν (2001)

23 Νοεμβρίου στις 20.00

προβολή της ταινίας και συζήτηση με τον σκηνοθέτη

Με θέμα το φόνο και ήρωες επτά καθημερινούς ανθρώπους, δράστες μιας τέτοιας πράξης, «Το Σπίτι του Κάιν» βυθίζεται στις εικόνες, τις αναμνήσεις, τους εφιάλτες, την πραγματικότητα και τις απόπειρες διαφυγής αυτών των προσώπων από την οριακή κατάσταση στην οποία ζουν. Έξι κρατούμενοι, ο δεσμοφύλακάς τους και ένας αποφυλακισμένος, κυκλώνουν ο καθένας με το δικό του τρόπο, την αμετάκλητη πράξη, που ενσαρκώνει το παράλογο, και συντρίβει την ύπαρξη τους. «Το Σπίτι του Κάιν», είναι μια διαδρομή στην ανθρώπινη πτώση και την ενοχή, που ο καθένας ζει όπως μπορεί και όπως αντέχει. Ένας θρήνος βουβός, φτωχικός και αδέξιος για μια αθωότητα που χάθηκε κι αναρωτιέται αν μπορεί να ξανακερδηθεί. Η ταινία προβλήθηκε στη Berlinale του 2001 και την ίδια χρονιά απέσπασε το Πρώτο Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ της Νιόν «Visions du Reel» και το Βραβείο Κοινού στο Διεθνές Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ του Μονάχου.

Βραβείο για την καλύτερη ελληνική ταινία το 2000 της Ένωσης Ελλήνων Κριτικών Κινηματογράφου.