Όπως αναφέρει ο Ησίοδος στη Θεογονία, στην αρχή των πάντων υπήρχε το Χάος, αλλά με την έννοια του "χάσματος", του σκοτεινού κενού, και όχι της "αταξίας". Στη συνέχεια, το Χάος γεννά το Έρεβος και τη Νύχτα, η Γαία γεννά χωρίς ερωτική επαφή τον Ουρανό, και οι δύο στο εξής αποτελούν ένα αχώριστο ταίρι, ένα αξεδιάλυτο σύνολο. Ποια γέφυρα μπορεί να συνδέσει αυτές τις κοσμολογικές αντιλήψεις με τη σύγχρονη χορευτική δημιουργία; Μήπως τελικά η ίδια η δημιουργική πράξη έχει κοσμογονικό χαρακτήρα;

Η Ιωάννα Αγγελοπούλου, έχοντας πρόσφατα ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στη χορογραφία, επιστρέφει στην Αθήνα για να παρουσιάσει μια δεύτερη, επεξεργασμένη εκδοχή του έργου Παλάμη με Παλάμη. Στη δουλειά της αυτή, επανεξετάζει τον κοσμογονικό μύθο και τις ερωτικές συνδηλώσεις του, αναζητώντας συσχετισμούς ανάμεσα σε σωματικές καταστάσεις και έννοιες όπως η ελευθερία και η καταπίεση. Η κωνική σκηνική κατασκευή και το ηχοτοπίο, το οποίο συνθέτουν οι φωνές του πολυφωνικού σχήματος "Πλειάδες", σμιλεύουν ένα χώρο προσωπικό και αρχετυπικό. Οι χορευτές επιδίδονται σε δράσεις όπου ο εναγκαλισμός εναλλάσσεται με τη βίαιη απώθηση, η γειτνίαση με την απόσταση. Πρόκειται, εν ολίγοις, για μια κινησιολογική έρευνα που επιχειρεί να μας τοποθετήσει στην "καταγωγή των πραγμάτων", να αγγίξει τα άδυτά μας, προτού φέρει στο φως μια ιδανική συνύπαρξη σωμάτων και ήχων, κατ’ αναλογία της σχέσης Γαίας και Ουρανού.

Συντελεστές:
Σύλληψη & Χορογραφία: Ιωάννα Αγγελοπούλου
Ερμηνεύουν: Μαρία Παΐζη, Αλίν Μπατανιάν και Γιάννης Σταυρόπουλος
Σκηνικό: Κώστας Πασχαλίδης
Μουσική επιμέλεια & Εκτέλεση: "Πλειάδες" - Βασούλα Δελλή, Ασημίνα Πάτκου, Ιουλία Ρούτζιου, Ρούλα Τσέρνου
Δημιουργία κοστουμιών: Άννα Καρατζά, Λένα Παπαμιχαήλ
Σχεδιασμός φωτισμού: Νίκος Βλασσόπουλος
Σύμβουλοι δραματουργίας: Μέντη Μέγα, Σοφία Αναστασοπούλου
Σύμβουλος φωνητικής: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου

Στο πλαίσιο του 3ου φεστιβάλ νέων χορογράφων