Μερικοί χρησιμοποιούν τηλεσκόπια για να κατασκοπεύσουν με ασφάλεια άγρια ζώα, την ώρα που αυτά ασχολούνται με τις παράξενες συνήθειές τους.
Άλλοι από το απέναντι μπαλκόνι βλέπουν τα χαρτιά που κρατάει κάποιος και ειδοποιούν ανάλογα τον αντίπαλό του και φίλο τους.

Εμείς όμως στρέφουμε τα τηλεσκόπια σαν αντιαεροπορικά πολυβόλα στον ουρανό. Προσπαθούμε να καταρρίψουμε νεφελώματα και αστρικά σμήνη, πολλαπλούς αστέρες και πλανήτες.
Έτσι μπορούμε να αποθαυμάσουμε τις λεπτομέρειες των σωμάτων αυτών, να στροβιλιστούμε στο χάος, να νιώσουμε ένα με αυτό που αγαπάμε.

Και ξέρετε κάτι; Μια στις τόσες καταφέρνουμε να αγγίξουμε με την άκρη του δακτύλου μας τους πολικούς πάγους του Άρη και να δούμε το κορμί της Σελήνης να σκεπάζει τον αδηφάγο Ήλιο.

Πώς λειτουργούν όμως όλ' αυτά;
Πόσα είδη και ποιότητες υπάρχουν;
Τι είναι η ισημερινή στήριξη και τι η «αράχνη»;
Τι είναι το καταδιοπτρικό και τι το dobsonian;
Φακοί ή καθρέπτες είναι καλύτερα;
Πόσα πρέπει να ξοδέψω για να θαυμάσω τον ουρανό;

Απαντήσεις σ' όλα αυτά και σε πολύ περισσότερα θα πάρουμε από τον Θεόδωρο Μάττα.

Αναδημοσίευση από δελτίο Τύπου.