Με την πάροδο του χρόνου ιστορικά γεγονότα, ξεχωριστές εμπειρίες και ψυχολογικές καταστάσεις συσσωρεύονται στον ανθρώπινο νου μέσα από την ζωή και τις αλληλεπιδράσεις του αποδέκτη, ενώ εκτίθενται σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις μνήμες του, οι οποίες παρουσιάζονται επιλεκτικά επεξεργασμένες σε μια τεράστια ποικιλία βιβλίων και έντυπων μέσων γενικότερα. Ακολουθώντας, κάποιες φορές μια υποσυνείδητη και άλλες πάλι μια πιο στοχευόμενη κι εξατομικευμένη επιλεκτική διαδικασία καθοδηγούμενη από ένα μεμονωμένο και υποκειμενικό συλλογισμό, η επιλογή αυτών των γεγονότων γίνεται πολύ συγκεκριμένη.

Η πληροφορία η οποία παρέχεται μέσα από τις κλασικές μορφές επικοινωνίας όπως τα βιβλία, οι εφημερίδες και οι φωτογραφίες, χρησιμοποιείται και από τις δύο καλλιτέχνιδες επινοητικά, εναλλάσσοντας την δημιουργικά με άλλα χρηστικά μέσα. Η χρήση μολυβιού στο χαρτί ή σε ‘vintage’ τυπωμένες φωτογραφίες λειτουργεί προσδίδοντας επιπλέον βαρύτητα στο εικονιζόμενο υλικό, παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα στο θεατή να παρακολουθήσει την ιστορία μέσα από ένα διαφορετικό οπτικό πρίσμα.

Η έκθεση στο σύνολό της αποτελεί μια διαδρομή που επιχειρεί να αναδείξει και να αντιπαραθέσει τις πρωταρχικές μορφές επιμόρφωσης, επικοινωνίας και τρόπων κατανόησης της τέχνης, χρησιμοποιώντας τα βιβλία αντί για τα ψηφιακά μέσα και το μολύβι αντί για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, η εκτενής χρήση των οποίων το έχει σχεδόν αντικαταστήσει.

Τόσο η Αναστασία Μηνά που επεξεργάζεται με ιδιότυπο χειρωνακτικό τρόπο τις φωτογραφικές εικόνες, όσο και η Χριστίνα Μήτρεντσε τραυματίζοντας και πυροβολώντας τα βιβλία, στοχεύουν στο να αναιρέσουν την εικόνα επαναπροσδιορίζοντας το περιεχόμενο στο σύνολο του.

Καλλιτέχνες: Αναστασία Μηνά, Χριστίνα Μήτρεντσε.