Αφιέρωμα στην πιανιστική τέχνη

Johann Sebastian Bach:
Παρτίτα για πιάνο Αρ. 6 σε Μι ελάσσονα, BWV 830
i. Toccata / ii. Allemande / iii. Corrente / iv. Air / v. Sarabande / vi. Tempo di gavotta / vii. Gigue

Robert Schumann:
Faschingsschwank aus Wien (Καρναβάλι της Βιέννης), Έργο 26
i. Allegro - sehr lebhaft / ii. Romanze - ziemlich langsam / iii. Scherzino / iv. Intermezzo - mit grösster Energie / v. Finale - höchst lebhaft

Franz Liszt: Σονάτα για πιάνο σε Σι ελάσσονα, S. 178

Η Παρτίτα Αρ. 6 του J.S. Bach, ένα εμβληματικό έργο κλαβεσενιστικής γραφής, συναντά το πιανιστικά πληθωρικό Faschingsschwank aus Wien (Καρναβάλι της Βιέννης) του ονειροπόλου R. Schumann, μέσω μιας αντιστικτικά ρομαντικής γραφής την οποία και οι δύο συνθέτες αναδεικνύουν και υπηρετούν μεγαλοφυώς.

Ο βιρτουόζος και οραματιστής F. Liszt επικοινωνεί, με τη Σονάτα του σε Σι ελάσσονα, τόσο τη θαυμαστή πολυφωνική γραφή του Bach όσο και τη θεατρικότητα του Schumann, δημιουργώντας ένα από τα σημαντικότερα πιανιστικά έργα του 19ου αιώνα, αναπλάθοντας (για κάποιους) τον μύθο του Φάουστ: τρεις μουσικές ιδέες, τρεις ήρωες του μύθου... Φάουστ, Μεφιστοφελής, Μαργαρίτα...

Νίκος Κυριόσογλου, πιάνο