Παλίμψηστος»: για αρχαίο χειρόγραφο (πάπυρο, περγαμηνή), του οποίου το αρχικό κείμενο ξύστηκε για να γραφτεί πάνω σε αυτό άλλο κείμενο. (Λεξικό κοινής νεοελληνικής)

Ο ορισμός αυτός αποτελεί το πλαίσιο δημιουργίας του Μίλτου Παντελιά. Εμπνέεται και μελετά τους μηχανισμούς της μνήμης, το παρελθόν, την ανάκλησή του και τη μετατροπή του σε κάτι νέο, σε ένα νέο χρόνο. Η έννοια του παλίμψηστου αποτυπώνεται μέσα από την ίδια την τεχνική καθώς χρησιμοποιεί πολλαπλά επίπεδα επεξεργασίας που όμως δεν είναι πάντα ορατά, το ύφασμα, το σχέδιο, συχνά προσθήκη χαρτιού, που σχηματίζουν πτυχώσεις, γραφές, κυματισμούς. Τονίζεται έτσι το ενδιαφέρον για τη δεύτερη και τη νέα ανάγνωση που προκύπτει. Όπως λέει ο ίδιος: «Τα παλίμψηστα μας παραπέμπουν σε παλιά χειρόγραφα που έχουν σβηστεί για να γραφτούν πάνω τους καινούρια, η διπλογραμμένη αυτή ανάγνωση ορίζει έναν νέο τόπο και γίνεται φορέας νέας ερμηνείας. Συλλέγω τα στοιχεία που τραβούν την προσοχή μου, μέσα από σημειώσεις, στη συνέχεια τα αναδομώ στο εργαστήριο, κατασκευάζοντας με αυτά μία νέα εικόνα, η οποία έχει πλέον αυτονομηθεί σε μια νέα πραγματικότητα».

Ο Μίλτος Παντελιάς για πρώτη φορά μεταφέρει τη μελέτη των πτυχώσεων σε μία νέα θεματική, αυτή της θαλασσογραφίας. Μεταφέρει τις πτυχώσεις από τον εσωτερικό χώρο, στον εξωτερικό και από το ύφασμα στο νερό.