Τι θα διάλεγε ένας άνθρωπος που αυτοκτόνησε αν, στον άλλο κόσμο, του δινόταν η δυνατότητα να ξαναγεννηθεί;

Αυτός που αυτοκτονεί έχει ήδη επιλέξει να έχει τον τελευταίο λόγο στο τέλος του. Με την ίδια λογική, αν του δινόταν η δυνατότητα στον άλλον κόσμο να ξαναγεννηθεί, πάλι τον τελευταίο λόγο θα είχε. Και για τη ζωή του και για το τέλος του. Ποιος μπορεί να απαντήσει; H αγωνία μεγαλώνει και το απρόβλεπτο ανατρέπει τα πάντα. Στο στόχαστρο τρεις διάσημες συγγραφείς, θρυλικές τόσο για το έργο τους όσο και για το γεγονός ότι επέλεξαν οι ίδιες πότε θα αποχωρήσουν από τη ζωή. Καλούνται, λοιπόν, να απαντήσουν στο ερώτημα, με οδηγό και υπηρέτη τους έναν ποιητή και ιδανικό αυτόχειρα και μια δαιμόνια μηχανή. Η Dorothy Parker, σε μια σπαρακτική στιγμή, έλεγε το εξής ευφυές: "Τα ξυράφια πονάνε, τα ποτάμια έχουν λάσπες, το οξύ αφήνει σημάδια, τα δηλητήρια φέρνουν σπασμούς, τα όπλα δεν είναι νόμιμα, οι θηλιές ξεχειλώνουν, το αέριο μυρίζει απαίσια. Καλύτερα, τελικά, να ζήσεις".

Καλύτερα, τελικά, να ζήσεις. Γιατί δεν ξέρουμε τι παίζει και στον άλλο κόσμο.

Συντελεστές:
Κείμενο: Αύγουστος Κορτώ
Σκηνοθεσία: Μιράντα Κατσιβέλου
Σκηνικά: Χρήστος Γράπας
Κοστούμια: Αργυρώ Καλλιάφα
Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης
Παραγωγή: GREENSTUDIOS

Ηθοποιοί:
Σταυριανός Κιναλόπουλος, Στέλλα Σαπουνάκη, Έυη Τσάφου, Μιράντα Κατσιβέλου

Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)