Ερωτικά ποιήματα έχουν γραφτεί πολλά. Αναμφισβήτητα όμως, το Άσμα Ασμάτων είναι το ωραιότερο. Φτάνει σ’ εμάς από τα βάθη του χρόνου με δύναμη και καθαρότητα σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό. Φλεγόμενο. Πολλοί λένε ότι μιλάει αλληγορικά για τον έρωτα προς τον Θεό ("Κυματούνται μου τα σπλάχνα ου χωρεί μου τήν χαράν η ψυχή" είχε γράψει ο Ρωμανός ο Μελωδός.) Άλλοι διακρίνουν το πρώτο σκίρτημα του ανθρώπινου έρωτα. Τότε που ταράζονται για πρώτη φορά τα σωθικά μας και δεν ξέρουμε γιατί. Ό,τι έχει δύναμη, αγνότητα κι αληθινή φλόγα φτάνει τελικά στον προορισμό του, και όχι στον στενό συναισθηματικό τόπο του εγώ, όπου όλα είναι λίγο πολύ κλισέ. Εξάλλου αρκετές είναι οι φορές που στο βάθος των ματιών του άλλου ψάχνουμε το Απόλυτο.

Η παράσταση θα έχει την μορφή χορικού, θα στηρίζεται πάνω στην κίνηση, τον λόγο και τη μουσικότητα του λόγου. Στο πρώτο μέρος θα ακουστούν, επίσης, ένα απόσπασμα από το ποίημα του W.H Auden (μετάφραση Ερρίκος Σοφράς) "Μα τι είναι αυτό που το λένε αγάπη", καθώς και ένα μέρος από το μονόλογο του Ντομένικο από τη Νοσταλγία του Ταρκόφσκι.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης
Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
Σκηνογραφία: Εμμανουήλ Ζαχαριουδάκης
Μουσική: Jason
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Διδασκαλία στροβιλισμού: Aλέξανδρος Φαρμάκης
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα
Κρουστά: Νίκος Χαλδαιάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Μαρία Πασχάλη

Παίζουν:
Λήδα Κουτσοδασκάλου, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Νόρα Παντου, Δημήτρης Τσιγκριμάνης, Βαγγέλης Αμπατζής, Ευθύμης Χαλκίδης. Συμμετέχουν: Νίκος Χαλδαιάκης, Άννα Μαρία Πασχάλη.

Διάρκεια: 55 λεπτά

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων 2016.